تصویر برداری هسته ای یا همان اسکن هسته ای، تکنیکی است مخصوص در تصویر برداری پزشکی که با استفاده از مقادیر بسیار اندک از ماده رادیواکتیو معروف به رادیوتراکر وارد گرش خون می شوند. رادیوتراکرها به گلبول های قرمز خون می چسبند و به همراه آن ها در اندام های داخلی بدن گردش می کنند. به توسط یک دوربین مخصوص پرتوگاما، که به تشعشع بازگشتی از رادیوتراکرها حساس است، پرتوی گاما را دریافت می کند و تصویری از اندام های داخلی بدن می سازد که دریک مانیتور نمایش داده می شود. تصویر موجود در مانیتور معمولاً چاپ شده و تحویل بیمار می گردد.
تماس با ما :
تماس با پشتیبانی: 7 – 09107500969 (از 8 صبح تا 12 شب)
شماره ثابت : 22126218-021 ( تماس در وقت اداری)
پزشک می تواند هم اندام و هم گردش خون را مطالعه کند. تصویر برداری پزشکی هسته ای اطلاعات منحصر به فردی را ارائه می دهد که غالباً با استفاده از سایر روش های رایج تصویر برداری، آن ها را نمی توان به دست آورد. این روش همچنین امکان شناسایی بیماری در مراحل اولیه را فراهم می کند. توصیه می شود که برای انجام این پروسه، در صورت احتمال بارداری و یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید و در مورد بیماری هایی که اخیرا به آن ها مبتلا بوده اید، شرایط پزشکی، آلرژی ها و داروهای مصرفی با پزشک صحبت کنید.
بسته به نوع آزمایش، پزشک به شما آموزش می دهد که چه چیزی را می توانید از قبل بخورید و بنوشید. این امر به ویژه در خصوص داروهای آرام بخش (بیهوشی) اکیدا توصیه می شود. همچنین در روز تصویربرداری جواهرات و زیورآلات به همراه خود نداشته باشید و لباس های گشاد و راحت بپوشید. برای انجام آزمایش ممکن است از شما خواسته شود که لباس مخصوص به تن کنید.
پزشکی هسته ای عمومی چیست؟
در تصویربرداری پزشکی هسته ای از مقادیر کمی ماده رادیواکتیو برای تشخیص، ارزیابی ویا درمان افراد مبتلا به بیماری های مختلف استفاده می شود. این موارد شامل انواع مختلفی از سرطان ها، بیماری های قلبی، دستگاه گوارش، اختلالات غدد درون ریز یا عصبی و سایر ناهنجاری ها می باشد. از آنجا که آزمایشات پزشکی هسته ای می توانند فعالیت های مولکولی را تعیین کنند، این پتانسیل را دارند که بیماری را در مراحل اولیه تشخیص دهند، آن ها همچنین می توانند نشان دهند كه آیا بیمار به روش درمانی پاسخ مثبت می دهد یا خیر.
تشخیص:
روش های تصویربرداری پزشکی هسته ای غیر تهاجمی هستند. به استثنای تزریقات وریدی، آن ها اصولاً بدون درد هستند. در طی این آزمایشات از مواد رادیواکتیو به نام رادیو داروها یا رادیوتراکرها برای کمک به پزشکان در تشخیص و ارزیابی شرایط پزشکی استفاده می شود.
رادیوتراکرها، مولکول هایی هستند که به مقدار کمی ماده رادیواکتیو قابل پیوند یا “برچسب” آغشته هستند و می توانند در اسکن PET شناسایی شوند. رادیوتراکرها در تومورها یا مناطق التهابی تجمع می کنند. همچنین آن ها می توانند به پروتئین های خاص بدن متصل شوند. ردیاب های رادیواکتیو رایج که معمولاً بکار گرفته می شوند F-18 fluorodeoxyglucose یا FDG ها هستند، ساختار مولکولی این مواد بسیار شبیه به گلوکز است.
جالب است بدانید که سلول های سرطانی از نظر متابولیسم، فعالیت بیشتری دارند و ممکن است گلوکز را با سرعت بالاتری جذب کنند. این میزان جذب بالا را می توان در اسکن های PET مشاهده کرد. این فرایند به پزشک فرد بیمار اجازه می دهد بیماری را قبل از اینکه در سایر آزمایشات تصویربرداری مشاهده شود، شناسایی کند. FDG یکی از چندین نمونه رادیوتراكرهای مورد استفاده و در حال توسعه است.
بسته به نوع پروسه معاینه، ردیاب های رادیواکتیو به شکل گاز تزریق، بلعیده و یا استشمام می شوند. این تراکرها در ناحیه مورد معاینه از بدن جمع می شوند. یک دوربین یا دستگاه تصویربرداری خاص، انتشار رادیواکتیو را با کمک ردیاب رادیواکتیو تشخیص می دهد. دوربین یا دستگاه مخصوص، تصاویر را تولید می کند و اطلاعات مولکولی را فراهم می آورد.
بسیاری از مراکز تصویربرداری، روش های پزشکی هسته ای را در کنار روش هایی مانند توموگرافی کامپیوتری (CT) و یا تصویربرداری مغناطیسی (MRI) مورد استفاده قرار می دهند تا تصاویر تخصصی موردنظر خود را تولید کنند. این روش به عنوان تلفیق تصویر یا ثبت نام مشترک شناخته می شود. این روش چندگانه به پزشک این امکان را می دهد تا اطلاعات دو روش مختلف را بر روی یک تصویر ارتباط داده و تفسیر کند. این روش منجر به ارائه اطلاعات دقیق تر و تشخیص دقیق تر بیماری می شود. توموگرافی رایانه ای با انتشار یک فوتون / توموگرافی کامپیوتری (SPECT / CT) و توموگرافی انتشار پوزیترون / توموگرافی کامپیوتری (PET / CT) می توانند هر دو آزمون را همزمان انجام دهند. PET / MRI یک فناوری تصویربرداری جدید است و در حال حاضر در مقیاس جهانی در دسترس نیست.
درمان:
همچنین پزشکی هسته ای روش های درمانی مختلفی را ممکن می کند. یکی از این موارد، می توان به درمان ید رادیواکتیو (I-131) اشاره کرد که در طی آن از مقادیر کمی ماده رادیواکتیو برای درمان سرطان و سایر شرایط پزشکی موثر بر غده تیروئید استفاده می شود. در موردی دیگر، بیماران لنفوم غیر هوچکین که به شیمی درمانی پاسخ مثبت نمی دهند ممکن است تحت رادیوتراپی (RIT) قرار بگیرند. رادیو ایمونوتراپی (RIT) یک نوع از درمان سرطان است و در واقع ترکیبی از پرتو درمانی با در نظر گرفتن توانایی پرتوها در هدف گیری در خلال ایمونوتراپی است. این روش درمانی تقلیدی از فعالیت سلولی در سیستم ایمنی بدن است.
کاربرد های پزشکی هسته ای
پزشکان از روش های تصویربرداری پزشکی هسته ای برای تجسم ساختار و عملکرد اندام، بافت استخوان یا سیستم درون بدن استفاده می کنند.
در بیماران بزرگسال، از پزشکی هسته ای در موارد زیر بکار گرفته می شود:
در بیماران بزرگسال و کودکان، پزشکی هسته ای در موارد زیر نیز استفاده می شود:
ثبت ديدگاه